علایم‌ و نشانه‌ها در پزشکی

آسیب‌ها و بیماری‌ها معمولاً به‌صورت‌ مجموعه‌ای‌ از نمودهای‌ متمایز ظاهر می‌شوند. نمودها بر دو دسته‌اند: علایم‌ که‌ مصدوم‌ ممکن‌ است‌ به‌ آنها اشاره‌ کند و نشانه‌ها که‌ شما ممکن‌ است‌ (در معاینه‌) آنها را کشف‌ کنید.

بعضی‌ از نمودها کاملاً آشکار هستند در حالی‌ که‌ عده‌ای‌ دیگر، تا زمانی‌ که‌ مصدوم‌ را به‌طور کامل‌ و دقیق‌ معاینه‌ نکنید، از نظر دور می‌مانند.
در صورت‌ امکان‌، مصدوم‌ هوشیار را در همان‌ وضعیتی‌ که‌ یافته‌اید، معاینه‌ کنید و به‌ آسیب‌های‌ آشکار رسیدگی‌ کنید. اگر مصدوم‌ بی‌هوش‌ است‌، اولین‌ کار پاک‌ کردن‌ راه‌ تنفسی‌ و باز نگه‌ داشتن‌ آن‌ است‌.

لباس‌های‌ مصدوم‌ را بی‌دلیل‌ خارج‌ نکنید و بیش‌ از حد نیاز، وی‌ را در معرض‌ هوای‌ سرد ترک‌ نکنید. از حواس‌ خود (بینایی‌، شنوایی‌، لامسه‌ و بویایی‌) استفاده‌ کنید.

سریع‌ و هوشیارانه‌ اما دقیق‌ و جامع‌ عمل‌ کنید و بدون‌ توجیه‌، فرضیه‌سازی‌ نکنید. شما باید با ملایمت‌ با مصدوم‌ برخورد کنید اما در لمس‌ باید به‌ قدر کافی‌ قاطع‌ عمل‌ کنید تا بتوانید هرگونه‌ تورم‌، نامنظمی‌ یا نقاط‌ حساس‌ در لمس‌ را کشف‌ کنید.
اگر مصدوم‌ هوشیار است‌، از وی‌ بخواهید که‌ احساس‌ خود از لمس‌ شما را بیان‌ کند.
 
جستجوی‌ نشانه‌ها معاینه‌ «سر تا پا» به‌ شما کمک‌ می‌کند که‌ نشانه‌های‌ آسیب‌ یا بیماری‌ را کشف‌ کرده‌، وضعیت‌ مصدوم‌ را تشخیص‌ دهید.
ارزیابی‌ علایم‌
علایم‌ در واقع‌ احساساتی‌ هستند که‌ مصدوم‌ آنها را حس‌ می‌کند و ممکن‌ است‌ قادر به‌ توصیف‌ آنها باشد. از او سؤال‌ کنید که‌ آیا احساس‌ غیرطبیعی‌ دارد. اگر مصدوم‌ درد دارد، از او سؤال‌ کنید که‌ درد را در کجا احساس‌ می‌کند، درد از چه‌ نوعی‌ است‌، چه‌ چیزی‌ دردش‌ را کمتر می‌کند و چه‌ چیزی‌ آن‌ را تشدید می‌کند و درد با حرکت‌ یا تنفس‌ چگونه‌ تغییر می‌کند.

اگر درد به‌ دنبال‌ آسیب‌ ایجاد نشده‌ است‌، در مورد نحوه‌ و محل‌ شروع‌ آن‌ سؤال‌ کنید. در مورد نشانه‌های‌ دیگر مثل‌ تهوع‌، گیجی‌، احساس‌ گرما یا سرما، ضعف‌ یا تشنگی‌، سؤال‌ کنید. در صورت‌ تناسب‌، با انجام‌ معاینه‌ای‌ برای‌ جستجوی‌ نشانه‌های‌ آسیب‌ یا بیماری‌، علایم‌ را تأیید کنید.
 
پرسش‌ درباره‌ علایم‌ مصدوم‌ ممکن‌ است‌ قادر باشد در مورد علایمی‌ که‌ حس‌ می‌کند، به‌ شما توضیح‌ دهد. این‌ جزییات‌ ممکن‌ است‌ در تشخیص‌ نوع‌ آسیب‌ یا بیماری‌ به‌ شما کمک‌ کنند.
جستجوی‌ نشانه‌ها
نشانه‌ها در واقع‌ جزییاتی‌ از وضعیت‌ مصدوم‌ هستند که‌ شما می‌توانید آنها را مشاهده‌، لمس‌ و بو کنید و یا بشنوید. بسیاری‌ از نشانه‌ها آشکار هستند اما تعدادی‌ را تنها با معاینه‌ دقیق‌ و جامع‌ می‌توانید کشف‌ کنید. سطح‌ پاسخ‌دهی‌ مصدوم‌ را ارزیابی‌ کنید.

اگر بی‌هوش‌ است‌ یا آنکه‌ قادر نیست‌ به‌طور واضح‌ صحبت‌ کند، ممکن‌ است‌ مجبور باشید تنها بر اساس‌ شرح‌ حال‌ حادثه‌، اطلاعات‌ کسب‌ شده‌ از ناظران‌ و نشانه‌هایی‌ که‌ در معاینه‌ پیدا می‌کنید، به‌ تشخیص‌ برسید.
 
لمس‌ کردن‌ برای‌ جستجوی‌ نشانه‌های‌ آسیب‌ در هنگام‌ معاینه‌ قسمت‌ آسیب‌دیده‌ بدن‌، محل‌ را از نظر وجود حساسیت‌ در لمس‌ بررسی‌ کنید و به‌ دنبال‌ تغییر شکل‌ یا تغییر رنگ‌ در اطراف‌ محل‌ آسیب‌ بگردید. در زمان‌ معاینه‌ یک‌ قسمت‌، به‌ دقت‌ آن‌ را نگه‌ دارید.
از حواس‌ خود استفاده‌ کنید
به‌ دنبال‌ نمودهایی‌ مثل‌ تورم‌، خونریزی‌، تغییر رنگ‌ یا تغییرشکل‌ بگردید. ریتم‌ و قدرت‌ نبض‌ را لمس‌ کنید. به‌ تنفس‌ بیمار گوش‌ کنید و به‌ دنبال‌ صداهای‌ غیرطبیعی‌ (مثل‌ صدای‌ «قرچ‌ قروچ‌» ناشی‌ از گیر افتادن‌ هوا در زیر پوست‌) بگردید.

نواحی‌ دردناک‌ را با ملایمت‌ لمس‌ کنید؛ هرگونه‌ تندرنس‌ (حساسیت‌ و درد) روی‌ استخوان‌ها و تغییر در زاویه‌ مفاصل‌ را مورد توجه‌ قرار دهید.

ناتوانی‌ مصدوم‌ در انجام‌ کارهای‌ طبیعی‌ (مثل‌ حرکت‌ دادن‌ اندام‌ها) را بررسی‌ کنید. برای‌ جستجوی‌ سرنخ‌های‌ بیشتر، از حس‌ بویایی‌ خود استفاده‌ کنید.